Τα νέα του βαρκάρη

Σε αυτό το βίντεο γράφω ένα μήνυμα μέσα σε ένα μπουκάλι και το πετάω στην θάλασσα της πληροφορίας. Ελπίζω το μήνυμα μου να βρεθεί από αυτούς που πρέπει....  

Με την συγγραφή του παρόντος άρθρου δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω δημόσια τον λαό της Μάνης που με έμαθε την τέχνη της αλατοπαραγωγής ή αλλιώς της «αλοπηγίας». Πριν από πολλά χρόνια σε κάποιο ταξίδι μου βρέθηκα να ζω στην «μέσα» Μάνη κάπου κοντά στον Γερολιμένα. Τότε δεν γνώριζα για το αλάτι τίποτε παραπάνω απ το ότι νοστιμίζει το φαγητό και βλάπτει την πίεση. Μια μέρα λοιπόν ένας γείτονας μου Μανιάτης, πάνω σε μια κουβέντα που είχαμε, ανέφερε ότι πήγε και μάζεψε αλάτι κάτι που, όπως κατάλαβα, περίμενε ότι θα του έφερνε κάποιο ικανοποιητικό κέρδος. Αυτό από μόνο του μου κίνησε την περιέργεια καθώς με τα όσα ήξερα ως τότε το αλάτι ήταν ένα πάμφθηνο προϊόν που μπορούσε κανείς να το βρει στο σούπερ μάρκετ ακόμα και με 50 λεπτά του ευρώ το κιλό. 

Σε πολλούς ανθρώπους φαίνεται καλή ιδέα να αποκτήσουν την δική τους κατσίκα, ιδίως σε εποχές κρίσης, ώστε να έχουν φρέσκο γαλατάκι και γιατί όχι και φρέσκο κρέας ενίοτε. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα σας πω όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε, πριν καταλήξετε στην επιλογή σας, από το Α ως το Ω. Επίσης επειδή το παρόν άρθρο γράφεται μετά από προσωπική εμπειρία ετών και σε συνεργασία με ανθρώπους που συντηρούν μεγάλα κοπάδια, θεωρώ ότι θα προσφέρει γνώσεις όχι μόνο στους αρχάριους αλλά και σε όσους είναι ήδη κάτοχοι του συμπαθούς αυτού τετράποδου και ως εκ τούτου ξέρουν κάποια πράγματα. Κάθε σχόλιο και παρατήρηση δεν είναι απλά ευπρόσδεκτη αλλά επιβάλλεται κιόλας ώστε το άρθρο να ανανεώνεται και να ενημερώνεται με νέα στοιχεία.

Πραγματικά γράφω το παρόν άρθρο με πολύ πόνο και ανάμικτα συναισθήματα διότι αφετέρου μεν δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα να δίνεις οδηγίες επιβίωσης σε κάποιον που τα έχει χάσει όλα και αφετέρου δε όσοι στο παρελθόν μείναμε άστεγοι, και ξέρουμε πόσο σκληρό είναι αυτό, δεν θέλουμε καν να θυμόμαστε εκείνη την περίοδο της ζωής μας και τα όσα περάσαμε, πόσο μάλλον να δίνουμε οδηγίες σε κάποιον άλλο για το τι θα κάνει αν βρεθεί στην κατάσταση αυτή. Γι αυτούς τους λόγους δεν ήθελα για μεγάλο διάστημα να γράψω το παρόν άρθρο αν και μου έχει ζητηθεί επανειλημμένα. Ωστόσο λόγο της κατάστασης που υπάρχει στην πατρίδα μας κρίνω αναγκαίο να γράψω κάποια πράγματα ώστε να γνωρίζουν οι συμπολίτες μου τι πρέπει να κάνουν στην περίπτωση που βρεθούνε κυριολεκτικά στον δρόμο.

Στο παρόν άρθρο θα εξηγήσω με απλά λόγια κάποια πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε πριν αγοράσετε ελαιόλαδο από το σούπερ μάρκετ ή από κάποιον παραγωγό. Αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο στάθηκε κάποιος φίλος που πριν από αρκετές ημέρες μου ανακοίνωσε ότι αγόρασε έναν τενεκέ ελαιόλαδο από κάποιον παραγωγό στην Νότια Ελλάδα σε «συμφέρουσα» τιμή. Ο φίλος μου όταν μου το είπε αυτό ήταν μήνας Οκτώβριος και εγώ γνώριζα καλά ότι στην συγκεκριμένη περιοχή της Ελλάδας δεν έχουν ακόμα μαζέψει τις Ελιές και ως εκ τούτου πιθανότατα η αγορά να μην ήταν το «κελεπούρι» που νόμιζε διότι μάλλον ο παραγωγός του έδωσε περσινό ελαιόλαδο το οποίο θεωρείται ληγμένο σε κάποιες περιπτώσεις (αναλόγως συντήρησης) αλλά σε κάθε περίπτωση το να αγοράσεις έναν τενεκέ περσινό ελαιόλαδο σε τιμή άνω των 3 ευρώ ανά κιλό λαδιού δεν είναι και η καλύτερη αγορά.

Αγαπώ την φύση. Μεγάλωσα σε αυτήν, εργάζομαι σε αυτήν και πλέον μεγαλώνω τα παιδιά μου σε αυτήν. Έμαθα από μικρός να την σέβομαι όπως είναι και να μην προσπαθώ να την αλλάξω. Όπως αντιλαμβάνεστε αντιπάθησα από την πρώτη κιόλας στιγμή την λέξη υβρίδιο. Η λέξη υποδηλώνει την ύβρις που κάνει κάποιος προς τον δημιουργό των πάντων με το να προσπαθήσει να δημιουργήσει κάτι δικό του, κάτι που δεν υπάρχει στην Θεία δημιουργία κάτι που έχει άλλους κανόνες. Το υβρίδιο που όταν δημιουργηθεί έρχεται η Νέμεσις: Κανένα υβρίδιο δεν μπορεί να αναπαραχθεί! Είναι νόμος της φύσις και τιμωρία ώστε η ύβρις να μην έχει συνέχεια στην φυσική αλυσίδα.

Και έφτιαξε ο Θεός τον κόσμο... Και μετά έφτιαξε τον άνθρωπο... Εχμ... Η αλήθεια είναι πως αυτά που θέλω να σου πω εκτυλίσσονται πολύ μετέπειτα από την δημιουργία του ανθρώπου. Απλά έψαχνα από κάπου να ξεκινήσω... Λοιπόν ας το προχωρήσω λίγο...

Αφορμή για την συγγραφή του παρόντος άρθρου είναι μια περίεργη ίωση που κυκλοφορεί τον τελευταίο μήνα στην Ελλάδα. Ή ίωση ξεκινάει σαν απλό κρυολόγημα με συνάχι αλλά εξελίσσεται άσχημα με πυρετούς, διάρροια και καταλήγει σε βρογχίτιδες ή γαστρεντερίτιδες. Το περίεργο της ίωσης είναι η επιμονή της καθώς κρατάει σε πολλές περιπτώσεις και 4 εβδομάδες λες και το μικρόβιο της δεν θέλει με...τίποτα(ή έτσι είναι εργαστηριακά ρυθμισμένο;) να εγκαταλείψει τον οργανισμό του ασθενή και σε πολλές περιπτώσεις ο γιατρός καταλήγει να χορηγεί βαρύτατες αντιβιώσεις.

Αποτελέσματα νέας βρετανικής έρευνας υποδεικνύουν ότι η λήψη ασπιρίνης έστω και για μία μόνο φορά το μήνα ενδέχεται να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου ακόμη και κατά 25 τοις εκατό.